มาตรา 75 จ่าย 75% มันใช่เหรอ? กับ “เหตุสุดวิสัย” ของมาตรา 75 พัวพันกับประกันสังคมกรณีว่างงาน ตีความอย่างไร

ขอบอกว่า ห้ามใช้ พคร. มาตรา 75 สั่งหยุดกิจการชั่วคราวแบบซี้ซั้ว มักง่าย แล้วจ่าย 75% เพราะนอกจากลูกจ้างจะได้หยุดฟรีๆ แล้ว จะได้เงินเดือนค่าจ้างเต็มจำนวนเหมือนเดิมอีก อ่านกฎหมายดีๆ เค้าเขียนว่า “ในกรณีที่นายจ้างมีความจําเป็นโดยเหตุหนึ่งเหตุใดที่สําคัญ อันมีผลกระทบต่อการประกอบกิจการของนายจ้าง จนทําให้นายจ้างไม่สามารถประกอบกิจการได้ตามปกติ ซึ่งมิใช่ “เหตุสุดวิสัย” ต้องหยุดกิจการทั้งหมด หรือบางส่วนเป็นการชั่วคราว ให้นายจ้างจ่ายเงิน (ไม่ได้บอกว่าค่าจ้างนะ) ให้แก่ลูกจ้างไม่น้อยกว่าร้อยละ 75 (75%) ของค่าจ้าง ในวันทํางานที่ลูกจ้างได้รับก่อนนายจ้างหยุดกิจการ ตลอดระยะเวลาที่นายจ้างไม่ได้ให้ลูกจ้างทํางาน (วรรค 1) ให้นายจ้างแจ้งให้ลูกจ้างและพนักงานตรวจแรงงานทราบล่วงหน้าเป็นหนังสือ ก่อนวันเริ่มหยุดกิจการตามวรรค 1 ไม่น้อยกว่า 3 วันทําการ” (วรรค 2)
ฉะนั้น ต่อให้สถานการณ์มันร้ายแรง ถ้ามันไม่ใช่ความจำเป็นที่เป็นสาเหตุสำคัญถึงขนาดส่งผลกระทบต่อธุรกิจ หรือกิจการของนายจ้าง ก็จะไม่เข้ามาตรา 75 ที่ว่าไว้เลย คือ คุณก็ต้องจ่าย 100% อยู่ดี เว้นแต่ถ้าเป็นกิจการโรงพยาบาล (เป็นนายจ้าง) ถ้าหมอ พยาบาลติดเชื้อ ใครจะมารักษา อย่างนี้กระเทือนเห็นๆ หรือธุรกิจของนายจ้างมีผลกระทบในช่วงของการระบาด จนไม่สามารถที่จะขายของได้ ผลิต หรือให้บริการไม่ได้บางส่วนหรือทั้งหมด อย่างนี้ถือว่าชัดเจนครับ ใช้มาตรา 75 ได้เลย คือต้องจ่าย 75% และถ้าพิสูจน์ให้ได้ว่าโควิด-19 พ่นพิษ ทำให้พนักงานติดงอมแงม จนเป็น Covid Land ไม่มีใครสามารถมาทำงานได้ เป็นสถานที่ระบาดของโรคไปแล้ว จะกลายเป็น “เหตุสุดวิสัย” ขึ้นได้ทันที ไม่ต้องจ่ายสักบาทได้เลย
ประกันสังคมแก้มาตรา 79/1 (สิทธิเฉพาะลูกจ้างผู้อยู่ในระบบประกันสังคม มาตรา 33) เรื่อง กฎกระทรวงการได้รับประโยชน์ทดแทนในกรณีว่างงาน เนื่องจากมีเหตุสุดวิสัย พ.ศ. ... เราก็นำมาอ้างอิงลิงค์เข้ากับ พคร. มาตรา 75 ได้เลย ถือว่าพัวพันกัน แต่ต้องเขียน “เหตุสุดวิสัย” ให้เป็น ให้ดี ต้องสุดวิสัยจริงๆ