6 สาระสำคัญของสัญญายืมใช้คงรูป

         สัญญายืมใช้คงรูป หมายถึง สัญญาที่บุคคลฝ่ายหนึ่งเรียกว่าผู้ให้ยืม ให้บุคคลอีกฝ่ายหนึ่งเรียกว่าผู้ยืม ใช้สอยทรัพย์สินสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยไม่มีค่าตอบแทน และผู้ยืมตกลงว่าจะคืนทรัพย์สินนั้น เมื่อได้ใช้สอยเสร็จแล้ว (ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 640)

         สาระสำคัญของสัญญายืมใช้คงรูป สามารถแบ่งได้ดังนี้
         1. เป็นสัญญาที่มีคู่สัญญา 2 ฝ่าย ฝ่ายหนึ่งคือผู้ให้ยืม และอีกฝ่ายหนึ่งคือผู้ยืม
         2. เป็นสัญญาที่มีวัตถุแห่งสิทธิคือ ทรัพย์สิน โดยทรัพย์สินหมายความรวมทั้งทรัพย์ (วัตถุมีรูปร่าง) และวัตถุไม่มีรูปร่าง ซึ่งอาจมีราคาและอาจถือเอาได้ (ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 640) และทรัพย์สินที่ยืมจะเป็นสังหาริมทรัพย์หรืออสังหาริมทรัพย์ก็ได้ แต่ผู้ยืมจะต้องคืนทรัพย์สินนั้นเมื่อใช้สอยเสร็จแล้ว
         3. เป็นสัญญาที่ไม่มีค่าตอบแทน เนื่องจากสัญญายืมใช้คงรูปเป็นสัญญาที่ตกลงให้ผู้ยืมใช้ทรัพย์สินได้เปล่า (ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 640)
         4. เป็นสัญญาที่ถือเอาตัวผู้ยืมเป็นสาระสำคัญ (ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 648) หากผู้ยืมตายสัญญายืมระงับ แต่ถ้าผู้ให้ยืมตายสัญญายืมไม่ระงับ และผู้ให้ยืมไม่ต้องรับผิดชอบในความชำรุดบกพร่องหรือการรอนสิทธิที่ทำให้ผู้ยืมไม่อาจใช้สอยทรัพย์สินที่ยืมได้
         5. เป็นสัญญาที่ไม่มีการโอนกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินที่ยืม สัญญายืมใช้คงรูปเป็นสัญญาที่ตกลงให้ผู้ยืมต้องคืนทรัพย์สินที่ยืมให้แก่ผู้ให้ยืมเมื่อใช้สอยทรัพย์สินเสร็จแล้ว จะนำทรัพย์สินอื่นมาคืนแทนไม่ได้ ดังนั้นผู้ให้ยืมจึงไม่จำเป็นต้องเป็นเจ้าของทรัพย์สินที่ให้ยืม (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 526/2529)
         6. เป็นสัญญาที่บริบูรณ์เมื่อส่งมอบทรัพย์สินที่ยืม ตราบใดที่ยังไม่มีการส่งมอบทรัพย์สินที่ยืม สัญญาไม่เป็นโมฆะ เพียงแต่คู่สัญญาจะยังไม่เกิดสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมายหรือตามที่ระบุในสัญญายืม