การเพิ่มงานและหน้าที่รับผิดชอบให้แก่ลูกจ้าง เพื่อโอกาสในการเรียนรู้และเติบโต

       ปัจจุบัน มีลูกจ้างจำนวนไม่น้อยที่มีหน้าที่รับผิดชอบเพิ่มขึ้น เนื่องจากมีลูกจ้างส่วนหนึ่งหายไปเพราะปัญหาเศรษฐกิจ ทำให้ลูกจ้างที่เหลืออยู่ต้องทำงานควบ 2 ตำแหน่ง ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นตำแหน่งที่สูงกว่าตน ขณะที่เงินเดือนกลับไม่เพิ่มตามเนื้องาน แต่ก็ไม่กล้าทักท้วงนายจ้าง ส่วนนายจ้างก็บอกกับลูกจ้างว่า บริษัทกำลังลำบาก ให้ช่วยๆ กันไปก่อน จนเวลาผ่านไปปัญหาก็ยังไม่ได้รับการแก้ไข และลูกจ้างก็ไม่ลาออก แต่จะเปลี่ยนวิธีการทำงานให้น้อยที่สุดและรับผิดชอบในตำแหน่งงานเท่านั้น เรียกกันว่า ปัญหาลูกจ้างถอดใจจากงาน (Quite Quitting) ซึ่งหากนายจ้างปล่อยปัญหาสะสมไว้นาน สุดท้ายองค์กรก็จะเต็มไปด้วยลูกจ้างที่เห็นแก่ตัวและกลัวการทำงานหนัก ซึ่งจะส่งผลเสียต่อนายจ้างระยะยาว

       ดังนั้น วิธีการที่เหมาะสมในการเพิ่มงานและหน้าที่รับผิดชอบให้แก่ลูกจ้าง เพื่อหวังให้โอกาสลูกจ้างในการเรียนรู้และเติบโต ควรมีดังนี้
       ประการแรก หากนายจ้างหวังดีที่จะให้โอกาสลูกจ้างเติบโตในหน้าที่การงาน นายจ้างควรที่จะบอกกล่าวลูกจ้างให้ทราบแต่แรก พร้อมแจ้งกรอบระยะเวลาโดยคร่าวๆ เพื่อให้ลูกจ้างรับรู้และเข้าใจถึงความประสงค์ของนายจ้าง
       ประการที่สอง หากนายจ้างได้มอบหมายหน้าที่เพิ่มเติมแก่ลูกจ้าง โดยไม่ได้บอกกล่าวลูกจ้างไว้ล่วงหน้า หากผลปรากฏว่าลูกจ้างทำได้ดี นายจ้างก็ควรพิจารณาปรับเพิ่มขั้นและค่าตอบแทนที่เหมาะสมให้แก่ลูกจ้างโดยเร็ว หรือหากผลปรากฏว่าลูกจ้างทำได้ไม่ดี นายจ้างก็ไม่ควรนิ่งนอนใจที่จะคัดสรรบุคคลากรเพื่อมาเสริมในส่วนงานนั้น
       ประการที่สาม นายจ้างควรหมั่นตรวจสอบว่า มีลูกจ้างรายใดกำลังมีภาระงานที่หนักเกินไปหรือไม่ และหากพบปัญหาก็ควรจัดหาจ้างลูกจ้าง ไม่ว่าจะเป็นการยืมตัวชั่วคราวมาจากแผนกอื่น หรือจัดจ้างลูกจ้างชั่วคราวเพื่อมาช่วยแบ่งเบาภาระงานก็ได้
       ประการที่สี่ นายจ้างควรหมั่นประเมินผลการทำงานของลูกจ้างทุกคน โดยควรปรับเปลี่ยนวิธีการประเมินผลงานให้สอดคล้องกับความเป็นจริงและมีประสิทธิภาพ เพื่อลูกจ้างที่ทำงานไม่ดีจะได้เกิดความกระตือรือร้นที่จะทำงานให้ดีขึ้น แทนที่จะทำงานแบบอยู่ไปวันๆ หรือทำแบบขอไปที
       ประการที่สุดท้าย นายจ้างควรใส่ใจการฝึกอบรมและพัฒนาทักษะความรู้ของลูกจ้าง ให้ลูกจ้างมีความรู้ความสามารถที่ดีเพียงพอในการทำงาน เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดแก่นายจ้าง