ภาษีเงินได้ รายได้จากต่างประเทศ
โดย
 |
| |
ภาษีเงินได้ รายได้จากต่างประเทศ
|
โดยทั่วไปแล้วหลักการจัดเก็บภาษีเงินได้ที่รัฐหรือรัฐบาลของแต่ละประเทศใช้นั้น จะขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ที่ประชาชนมีต่อรัฐตามกฎหมายในประเทศนั้น ๆ ซึ่งความสัมพันธ์ที่ถูกใช้ในการเก็บภาษี มักจะพิจารณาจาก 3 หลักการต่อไปนี้ครับ
● หลักแหล่งเงินได้ (Source Rule) หมายถึง ถ้าหากเรามีเงินได้หรือรายได้ในประเทศไหน เราย่อมมีหน้าที่เสียภาษีให้กับประเทศนั้น
● หลักถิ่นที่อยู่ (Residence Rule) หมายถึง ถ้าหากเราเป็นผู้ที่มีถิ่นที่อยู่ในประเทศนั้น เราย่อมมีหน้าที่เสียภาษีให้กับประเทศนั้น
● หลักสัญชาติ (Nationality Rule) หรือบางทีเรียกว่า หลักพลเมือง (Citizenship Rule) หมายถึง ถ้าหากเรามีสัญชาติของประเทศนั้น ๆ เราย่อมมีหน้าที่เสียภาษีให้กับประเทศนั้น
สำหรับประเทศไทย จะใช้ “หลักแหล่งเงินได้” และ “หลักถิ่นที่อยู่” โดยระบุไว้ในมาตรา 41 แห่งประมวลรัษฏากร ดังนี้ครับ
|
มาตรา 41 ผู้มีเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40 ในปีภาษีที่ล่วงมาแล้ว เนื่องจากหน้าที่งาน หรือกิจการที่ทำในประเทศไทย หรือเนื่องจากกิจการของนายจ้างในประเทศไทย หรือเนื่องจากทรัพย์สินที่อยู่ในประเทศไทย ต้องเสียภาษีตามบทบัญญัติในส่วนนี้ ไม่ว่าเงินได้นั้นจะจ่ายในหรือนอกประเทศ
ผู้อยู่ในประเทศไทยมีเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40 ในปีภาษีที่ล่วงมาแล้ว เนื่องจากหน้าที่งาน หรือกิจการที่ทำในต่างประเทศ หรือเนื่องจากทรัพย์สินที่อยู่ในต่างประเทศ ต้องเสียภาษีเงินได้ตามบทบัญญัติในส่วนนี้ เมื่อนำเงินได้พึงประเมินนั้นเข้ามาในประเทศไทย
ผู้ใดอยู่ในประเทศไทยชั่วระยะเวลาหนึ่งหรือหลายระยะ รวมเวลาทั้งหมดถึง 180 วัน ในปีภาษีปีใด ให้ถือว่าผู้นั้นเป็นผู้อยู่ในประเทศไทย
|
|
ทีนี้ถ้ามองในประเด็นของหลักถิ่นที่อยู่ ตามประมวลรัษฏากรในมาตรา 41 ข้างต้น ได้กำหนดไว้ว่า ผู้มีเงินได้จะต้องเสียภาษีเงินได้ให้ประเทศไทย เมื่อเข้าองค์ประกอบทั้ง 2 ข้อ ที่กฎหมายกำหนดไว้ นั่นคือ
- เป็นผู้อยู่ในประเทศไทยในปีภาษีนั้น (นับตั้งแต่เดือนมกราคมถึงธันวาคม) รวมทั้งหมดถึง 180 วัน
- นำเงินได้นั้นเข้ามาในประเทศไทย
โดยในช่วงที่ผ่านมา คำว่า “นำเงินได้พึงประเมินเข้ามาในประเทศไทย” ถูกตีความโดยใช้หลักการว่า “นำเงินได้นั้นเข้ามาในประเทศไทยในปีภาษีนั้นด้วย” หรือ “นำเงินได้ที่เกิดขึ้นเข้ามาในปีเดียวกัน” ซึ่งแนวทางตีความนี้มีที่มาจากหนังสือที่ กค.0802/696 ลงวันที่ 1 พฤษภาคม 2530 โดยกำหนดไว้เพื่อเป็นประโยชน์กับผู้เสียภาษีที่มีเงินได้จากต่างประเทศ และถ้าพิจารณาจากแนวทางข้อหารือของกรมสรรพากรที่ตอบคำถามเรื่องนี้ไว้ในช่วงที่ผ่านมาก่อนหน้านี้ เราจะเห็นความหมายในทิศทางเดียวกัน นั่นคือ หากผู้มีเงินได้จากต่างประเทศอยู่ในประเทศไทยรวมกันถึง 180 วัน และนำเงินได้ที่เกิดขึ้นในปีเดียวกันเข้าประเทศไทย ถึงจะเสียภาษีเงินได้ตามกฎหมายที่ว่านี้
อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่วันที่ 15 กันยายน 2566 ที่ผ่านมา กรมสรรพากรได้มีคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป.161/2566 เปลี่ยนแปลงการตีความใหม่เป็นว่า สำหรับผู้มีเงินได้จากต่างประเทศที่อยู่ในไทยตั้งแต่ 180 วันขึ้นไป ไม่ว่าจะนำเงินได้มาเข้าปีไหน ให้เอามาคำนวณเพื่อเสียภาษีในปีนั้น โดยเริ่มบังคับใช้การตีความกฎหมายแบบนี้ตั้งแต่ปี 2567 เป็นต้นไป
|
จากบทความ : “การเก็บภาษีเงินได้ รายได้จากต่างประเทศ”
โดย : TAX Bugnoms Section : Tax Talk / Column : Tax Knowledge
อ่านบทความฉบับเต็มได้ที่...วารสาร CPD & Account ปีที่ 20 ฉบับที่ 239 เดือนพฤศจิกายน 2566
|
|
| |
| |
|
|
| |
 |
